شما هیچ موردی در سبد خرید خود ندارید
دوره اول:
ایرانیان برای اولین بار در جهان و در دوره هخامنشیان ، اقدام به تاسیس واحد رسمی پست با عنوان (چاپارخانه) کردند. که با این روش، به وسیله ی اسبهای تندرو، تمامی اخبارها، گزارشات و مکاتبه های دولتی بین پایتخت، با سایر شهرها، انجام میشد. این اسبها در جادههایی موسوم به (راه شاهی) حرکت میکردند و در فاصله ای به مسافت هر 24 کیلومتر، یک چاپارخانه قرار داشت، که شخص چاپار، پس از عوض کردن اسب خود، با اسبی تازهنفس و سرحال، به راه خود، ادامه میداد. داریوش هخامنشی، درباره ی پیکهای دولتی خود میگوید: (نه برف و نه باران، نه گرما و سرما و نه تاریکی شب،هیچ کدام نمیتواند پیکهای تندرو را از حرکتشان بازدارد.) این جمله امروز ،در بالای سردر ساختمان اداره پست نیویورک نوشته شده است.
دوره دوم:
پست در ایران تا سال 1258 به صورت (اداره پست) به فعالیت خود، ادامه میداد تا این که در این سال ،ناصرالدین شاه قاجار دستوربه تاسیس (وزارت پست) را صادر کرد. در زمان صدر اعضمی امیرکبیر ، تحولات بسیارعظیمی در وزارت پست ایران اتفاق افتاد و در پی آن نظام پستی نوینی در کشور ایجاد شد. در این دوره ،سرویسهای پستی منظمی بین شهرها ایجاد شد و تعرفههای پستی نیز مشخص وتعیین شد. همچنین آییننامه پستی کشور نیز در این دوره ، به تصویب رسید. در سال 1288 با رواج یافتن تلگراف نام این وزارتخانه به (وزارت پست و تلگراف) تغییرپیدا کرد. در دوره رضاخان و در سال 1308 با خرید سهام شرکت تلفن، (وزارت پست و تلگراف و تلفن) نیز شکل گرفت.
دوره سوم:
با پیروزی انقلاب اسلامی، شیوههای ارائه دادن خدمات پستی، از لحاظ کمی و کیفی تغییرات بسیاری داشت که میتوان از میان آنها ، به حذف کردن ساختار سنتی پست، اجرایی کردن مکانیزاسیون، و اتوماسیون شبکه پستی و ایجاد سرویسهای نوین، جدید و متنوعی نظیر پست پیشتاز، صندوق پستی شخصی و پست اکسپرس را اشاره کرد. همچنین در پی رواج یافتن خدمات اینترنتی و شکلگیری روشهای برتر ارتباطی و اطلاعاتی، نام این وزارتخانه ،به (وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات) تغییر داده شد.
نوشته شده توسط: فاطمه اسدی
نوشته شده توسط: فاطمه اسدی